این سم دارای اسامی تجارتی پرترین، كورسایر، كافیل، پونس، پرماسكت ایندوترین، تالكورد، اسلومولكسین و اكتیبان است.
در سال 1973 به وسیله الیوت و همكاران معرفی گردید و با نام تجارتی آمبوش به بازار عرضه شده است .
فرمول مولكولی C21H20Cl2O3 ، نقطه ذوب 35ـ34 درجه سانتیگراد، نقطه جوش 200 درجه سانتیگراد است .
پرمترین یك حشرهكش با طیف وسیع بوده و دوام متوسطی دارد. این حشرهكش برای انسان و دام بیخطر است. پیرمترین به صورت مخلوطی از دو ایزومرسیس و ترانس به نسبت 20 به 60 میباشد. 4000ـ430 =LD50 میلیگرم بر كیلوگرم برای موش صحرایی است .
پرمترین دارای خاصیت تماسی و گوارشی است. این سم تا حدودی دارای خاصیت دور كنندگی است. پرمترین به صورت امولسیون 25 دصد در بازار یافت میشود.
از این سم بر علیه برگخوار مصری-کرم ساقه خوار و مینوز برگ برگخوار چغندرقند، مینوز لكه گرد و سایر برگخوارها توصیه میگردد به علاوه روی آفات پنبه و آفات درختان میوه، سبزیجات و توتون مؤثر است. 4000 =LD50 میلیگرم بر كیلوگرم برای موش صحرایی میباشد .
در ایران این سم محبوبیت زیادی بین باغداران و زارعین دارد ولی نباید از اثرات جانبی آن غفلت كرد. در خاك و آب سریعاً تجزیه میشود. حداكثر باقیمانده مجاز این سم در محصولات زراعی 1 میلیگرم بر كیلوگرم وزن محصول است.
در حیوانات خونگرم زنجیر استر هیدرولیز شده و پس از هیدرواكسیلاسیون بالاخره به صورت گلوكوزیداسید دفع میگردد. این سم پادزهر اختصاصی ندارد
بقیه در ادامه مطلب